gönderen xFlood » Pzr 02 Eyl, 01:49
Bir gün gideceğiz sessiz sedasız
Yorgunluklarımıza
Kırgınlıklarımıza
Ardı sıra sürüklendiğimiz umutlarımıza veda ederek
Solacağız vadide zambak gibi!
Boynu bükük gelinciklerin kırmızılığında
Son güneşimizle birlikte batarak susacağız
Kimseler bilmeyecek üşüyen ellerimizi
Yorgun yüreklerimize gömdüğümüz hasretlerimizi
İkinciye ve binlerce kez gömüleceğiz belki!
Kimseler bilmeyecek......
Gitmelerin en yüksek mertebesinde
Kimsesizliğimizi içtiğimizde kana kana
Hüznümüz sırra kadem basacak buğulu penceremizde
Yerli yersiz beliren buruk tebessümlerimiz
Hiç bu kadar ciddi görünmeyecek gözümüze
Yaptıklarımız ya da yapamadıklarımız
Hesabını gizli soracak benliğimizden
Bir tek sevgi uzatacak yardım elini ama ne yüzle?
Onu da kırmışız
Onu da parçalamışız
Karanlığa boğulan kalplerimizi
Hangi ışıkla aydınlatacağız ucuna gelmiş ömrümüzde
Kırdığımız canların kırıklarını nasıl temizleyeceğiz etimizden tek tek
Koparılan umutların
Ateşe atılmış gönüllerin
Seslerini nasıl sindireceğiz kulaklarımıza
Geldik, gidiyoruz işte!
Sessiz sedasız yüzleşerek kendimizle
Ne dünya
Ne içindekiler
Hani nerede?
Sormak aklımıza gelecek mi hiç bilmiyorum
"DEĞDİ Mİ" diye............
"Çığlıkla açılan sayfalarımız
Sessizce kapanacak bir gün..."
@Bircan
Bir gün gideceğiz sessiz sedasız
Yorgunluklarımıza
Kırgınlıklarımıza
Ardı sıra sürüklendiğimiz umutlarımıza veda ederek
Solacağız vadide zambak gibi!
Boynu bükük gelinciklerin kırmızılığında
Son güneşimizle birlikte batarak susacağız
Kimseler bilmeyecek üşüyen ellerimizi
Yorgun yüreklerimize gömdüğümüz hasretlerimizi
İkinciye ve binlerce kez gömüleceğiz belki!
Kimseler bilmeyecek......
Gitmelerin en yüksek mertebesinde
Kimsesizliğimizi içtiğimizde kana kana
Hüznümüz sırra kadem basacak buğulu penceremizde
Yerli yersiz beliren buruk tebessümlerimiz
Hiç bu kadar ciddi görünmeyecek gözümüze
Yaptıklarımız ya da yapamadıklarımız
Hesabını gizli soracak benliğimizden
Bir tek sevgi uzatacak yardım elini ama ne yüzle?
Onu da kırmışız
Onu da parçalamışız
Karanlığa boğulan kalplerimizi
Hangi ışıkla aydınlatacağız ucuna gelmiş ömrümüzde
Kırdığımız canların kırıklarını nasıl temizleyeceğiz etimizden tek tek
Koparılan umutların
Ateşe atılmış gönüllerin
Seslerini nasıl sindireceğiz kulaklarımıza
Geldik, gidiyoruz işte!
Sessiz sedasız yüzleşerek kendimizle
Ne dünya
Ne içindekiler
Hani nerede?
Sormak aklımıza gelecek mi hiç bilmiyorum
"DEĞDİ Mİ" diye............
"Çığlıkla açılan sayfalarımız
Sessizce kapanacak bir gün..."
@Bircan