gönderen MAVİ LOTUS » Pzt 28 Eyl, 14:12
Aslında bu tarz yazılar yazmamam gerekli artık..çünkü bunları yazarak sadece kendimi değil başka insanlarıda kırabilirim..yani geçmişte yaşayarak insanlara daha fazla yük olmak istemem aslında..ki zaten yeterince yük oldum..yani ne onlar ne de ben tamamen masum değiliz..ki zaten mantığa verirsek de bu mümkün değil..
neyse bu yazıyı da yazayım bakalım..(ama yine hem kendimin hem başkalarının affına sığınarak..)
**
Lotus!!!..
Daha sana ne diyeyim ki..Hadi çık bakalım en son düştüğün o dibsiz kuyudan..ki hayatında son 2 yıla kadar hiç bu kadar derine batmamıştın..en sonöyle bir dipsiz kuyuya düştün ki sanırım ordan çıkman imkansız..
Ama şu da var:Yapacak hiçbir şey yokki..ne pişmanlık ne de neme lazımcılık ne çocukça tavırların yada hiçbir şey bunu değiştirmeyecek..sen bundan sonra artık hep orada yaşayacaksın..ne korkunç bir son..
ve şu da var:İnsan şu durumda ne ister:o dipsiz yerde yaşamaktan çok daha asil ve güzeldir ölüm..evet bu halde en güzel çözüm yaşamın bir an önce son bulmasıdır ama bana bu da asil gelmiyor..hem korkaklık hem de bencillik olurdu ölerek o dibsiz kuyudan çıkabilmek..
işte Akreportaldakilerden hep şunu istedim:beni bu noktada anlamalarını..
yazdığım yazıların hepsinde aslında şu mesajı verdim:ben kendimi sevmek zorundayım..hem herşeye rağmen..başka çarem yok çünkü..en dibsiz kuyuda yaşamayı haketsem de ne yazıkki bir"insan"olduğumdan kendimi sevmek zorundayım..ve şu gösterdiğim çaba:kendimi sevme gayretinden başka bir şey değil aslında..insan doğası gereği kendini sevmeden yaşayamaz..heleki bir dipsiz kuyudaysa..
Aslında bu tarz yazılar yazmamam gerekli artık..çünkü bunları yazarak sadece kendimi değil başka insanlarıda kırabilirim..yani geçmişte yaşayarak insanlara daha fazla yük olmak istemem aslında..ki zaten yeterince yük oldum..yani ne onlar ne de ben tamamen masum değiliz..ki zaten mantığa verirsek de bu mümkün değil..
neyse bu yazıyı da yazayım bakalım..(ama yine hem kendimin hem başkalarının affına sığınarak..)
**
Lotus!!!..
Daha sana ne diyeyim ki..Hadi çık bakalım en son düştüğün o dibsiz kuyudan..ki hayatında son 2 yıla kadar hiç bu kadar derine batmamıştın..en sonöyle bir dipsiz kuyuya düştün ki sanırım ordan çıkman imkansız..
Ama şu da var:Yapacak hiçbir şey yokki..ne pişmanlık ne de neme lazımcılık ne çocukça tavırların yada hiçbir şey bunu değiştirmeyecek..sen bundan sonra artık hep orada yaşayacaksın..ne korkunç bir son..
ve şu da var:İnsan şu durumda ne ister:o dipsiz yerde yaşamaktan çok daha asil ve güzeldir ölüm..evet bu halde en güzel çözüm yaşamın bir an önce son bulmasıdır ama bana bu da asil gelmiyor..hem korkaklık hem de bencillik olurdu ölerek o dibsiz kuyudan çıkabilmek..
işte Akreportaldakilerden hep şunu istedim:beni bu noktada anlamalarını..
yazdığım yazıların hepsinde aslında şu mesajı verdim:ben kendimi sevmek zorundayım..hem herşeye rağmen..başka çarem yok çünkü..en dibsiz kuyuda yaşamayı haketsem de ne yazıkki bir"insan"olduğumdan kendimi sevmek zorundayım..ve şu gösterdiğim çaba:kendimi sevme gayretinden başka bir şey değil aslında..insan doğası gereği kendini sevmeden yaşayamaz..heleki bir dipsiz kuyudaysa..