gönderen EffEndY » Çrş 21 Mar, 12:48
Oğlak, sorumluluk duygusu ve kendini kısıtlama gücünü, mantıklı ve sebatkar bir şekilde hayata geçirir. O; lafın, kuru fikrin ve hayallerin değil, hayata dokunana gerçeklerin insanıdır. Hayatını güçlü iradesiyle yönlendirmek, böylece her adımını amacına doğru atmak ister. Ancak bu gücünü mantığın dar kalıplarından kurtarıp manevi bir zemine taşımasında yarar vardır. Çünkü bu kadar disiplin ve çaba, geçici dünyevi makamların ve insanların saygı duymasının peşinde harcanmamalıdır. İnsana sabır ve kulluk bilinci, sadece Allah(c.c) katında beğenilmek ve onun razı olduğu kulları arasında yer edinmek için harcansın diye verilmiştir.
Sağlam bir inanç ve değer yargısıyla zenginleşmiş ve olgunlaşmış bir Oğlak, hem Allah(c.c) katında beğenilen bir kul, hem sağlam değer yargısına sahip kişiler tarafından takdir edilen bir şahsiyet sahibi olabilmek için her şeye sahiptir. Ancak sadece insanlar arasında beğenilmek ve saygı uyandırmak için kendisini olduğundan daha üstün gösterme çabasına düşmüş bir Oğlak, riyakardır, özdeğer duygusundan yoksun ve dar kafalıdır. Kendisini üstün göstermek için ihtiyaç ve arzularını kısıtlayıp durduğu halde hak ettiği kadar saygı uyandırmadığını fark eder, insanlardan uzaklaşır, araya soğukluk ve mesafe koyar. Böylece başkalarını küçümseyerek ve için için kınayarak kendine edindiği küçük dünyasında krallık taslar.
Kısıtlama ve disiplinde aşırıya kaçan bir Oğlak, hem kendisine karşı hem başkalarına karşı cimridir, hoşgörüsüzdür ve korkaktır. Hayatı mantıkçılığın daracık penceresinden görmekte ısrar eder, yüce gönüllülükten gelen cesaret ve cömertliğe erişemez. Bu yüzden de korkuyla karışık yüzeysel bir saygı uyandırabilir ama asla gerçek bir beğeni kazanamaz.
Oğlağın bu davranışlarını dengelemesi için, değer yargılarını geliştirebilecek kadar geniş görüşlü olmayı öğrenmesi gerekir. Böylece kısıtlı ve tutucu davranışlarını esnetecek, daha olgun davranışlara sahip olmasını sağlayacak olan erdem duygusuna erişebilir.
Oğlak, sorumluluk duygusu ve kendini kısıtlama gücünü, mantıklı ve sebatkar bir şekilde hayata geçirir. O; lafın, kuru fikrin ve hayallerin değil, hayata dokunana gerçeklerin insanıdır. Hayatını güçlü iradesiyle yönlendirmek, böylece her adımını amacına doğru atmak ister. Ancak bu gücünü mantığın dar kalıplarından kurtarıp manevi bir zemine taşımasında yarar vardır. Çünkü bu kadar disiplin ve çaba, geçici dünyevi makamların ve insanların saygı duymasının peşinde harcanmamalıdır. İnsana sabır ve kulluk bilinci, sadece Allah(c.c) katında beğenilmek ve onun razı olduğu kulları arasında yer edinmek için harcansın diye verilmiştir.
Sağlam bir inanç ve değer yargısıyla zenginleşmiş ve olgunlaşmış bir Oğlak, hem Allah(c.c) katında beğenilen bir kul, hem sağlam değer yargısına sahip kişiler tarafından takdir edilen bir şahsiyet sahibi olabilmek için her şeye sahiptir. Ancak sadece insanlar arasında beğenilmek ve saygı uyandırmak için kendisini olduğundan daha üstün gösterme çabasına düşmüş bir Oğlak, riyakardır, özdeğer duygusundan yoksun ve dar kafalıdır. Kendisini üstün göstermek için ihtiyaç ve arzularını kısıtlayıp durduğu halde hak ettiği kadar saygı uyandırmadığını fark eder, insanlardan uzaklaşır, araya soğukluk ve mesafe koyar. Böylece başkalarını küçümseyerek ve için için kınayarak kendine edindiği küçük dünyasında krallık taslar.
Kısıtlama ve disiplinde aşırıya kaçan bir Oğlak, hem kendisine karşı hem başkalarına karşı cimridir, hoşgörüsüzdür ve korkaktır. Hayatı mantıkçılığın daracık penceresinden görmekte ısrar eder, yüce gönüllülükten gelen cesaret ve cömertliğe erişemez. Bu yüzden de korkuyla karışık yüzeysel bir saygı uyandırabilir ama asla gerçek bir beğeni kazanamaz.
Oğlağın bu davranışlarını dengelemesi için, değer yargılarını geliştirebilecek kadar geniş görüşlü olmayı öğrenmesi gerekir. Böylece kısıtlı ve tutucu davranışlarını esnetecek, daha olgun davranışlara sahip olmasını sağlayacak olan erdem duygusuna erişebilir.