gönderen Lal » Sal 23 Tem, 13:18
“Aşktaki paradoks iki şeyin bir tek haline geldiği, yine de ayrı ayrı iki şey olduğudur. Aşk daha çok “vermektir”, “almak” değil. Verimli bir şahsiyette “vermek” başka bir anlam taşır. Bu kimsece, vermekle insan kuvvetini tecrübe eder, zenginliğini ve gücünü anlar.
Fakirler vermek fiilini zenginlerden daha çok sever. Vermek materyal olan şeyleri kapsamaz. Bir kimse yekdiğerine ne verir? Kendinden verir, sahip olduğu en değerli şeyden, hayatından verir. Bu diğeri için hayatını adadığı anlamına gelmez, fakat içinde canlı olan, ona can veren bir şeyi vermesi demektir. Ona neşesini, meraklarını, anlayışlarını, bilgisini, mizahi yönlerini, acısını, hüzününü, kısacası içinde olan bütün ifadelerin, içinde kaynaşan, beliren her şeyin örneğini verir.
Aşk aşkı doğuran bir güçtür... Olgun olmayan aşk, “Seni seviyorum, çünki sana muhtacım”, olgun olan aşk ise, “Sana muhtacım, çünki seni seviyorum” der!
Eğer bir insanı gerçekten sevebiliyorsan, bütün insanları, bütün dünyayı, hayatı sevebilmelisin. Eğer birine, “Seni seviyorum” diyebiliyorsan, aynı zamanda “senden herkesi, dünyayı ve kendimi seviyorum” diyebilmelisin. Özde bütün insanlar aynıdır. Hepimiz bir şeyin parçasıyız; hepimiz aynıyız. Böyle olduğu için kimi sevdiğimiz önemli değildir.”
[I]“Aşktaki paradoks iki şeyin bir tek haline geldiği, yine de ayrı ayrı iki şey olduğudur. Aşk daha çok “vermektir”, “almak” değil. Verimli bir şahsiyette “vermek” başka bir anlam taşır. Bu kimsece, vermekle insan kuvvetini tecrübe eder, zenginliğini ve gücünü anlar.
Fakirler vermek fiilini zenginlerden daha çok sever. Vermek materyal olan şeyleri kapsamaz. Bir kimse yekdiğerine ne verir? Kendinden verir, sahip olduğu en değerli şeyden, hayatından verir. Bu diğeri için hayatını adadığı anlamına gelmez, fakat içinde canlı olan, ona can veren bir şeyi vermesi demektir. Ona neşesini, meraklarını, anlayışlarını, bilgisini, mizahi yönlerini, acısını, hüzününü, kısacası içinde olan bütün ifadelerin, içinde kaynaşan, beliren her şeyin örneğini verir.
Aşk aşkı doğuran bir güçtür... Olgun olmayan aşk, “Seni seviyorum, çünki sana muhtacım”, olgun olan aşk ise, “Sana muhtacım, çünki seni seviyorum” der!
Eğer bir insanı gerçekten sevebiliyorsan, bütün insanları, bütün dünyayı, hayatı sevebilmelisin. Eğer birine, “Seni seviyorum” diyebiliyorsan, aynı zamanda “senden herkesi, dünyayı ve kendimi seviyorum” diyebilmelisin. Özde bütün insanlar aynıdır. Hepimiz bir şeyin parçasıyız; hepimiz aynıyız. Böyle olduğu için kimi sevdiğimiz önemli değildir.”[/I]