ruhtless yazdı:ayrıca lotus senin için aşk artık ne ifade ediyo bilmiyorum amabenim için harşeydi...
bir sene öncesine kadar iki defa aşık oldum ve bundan da utanç duyuyorum çünkü bu benim için bir utançtı ikinci birincisi için bir vefasızlığı temsil ediyorduher ne kadar ikisine de söyleyemesem bile... sonra yine oldu kahretsin yine oldu aynı şey... sonra mı vicdanımla sevgim arasında ezilerek bu sefer açıldım... bu seferde reddedildim... ama bana ağır gelen reddedilmek değildi... artık bunu haketmiyormuyum fikriydi... ve hla daunutamadığım iin nerdeyse hayatımın her saniyesi acı çekiyorum... hemde çok iğrenç bi acı... yerimde olsan ne yapardın kardeşim aşkdan mı nefret ederdin kendinden mi?
Ben çok yaşlandım artık..yani hayatın anlamını neredeyse anlamak üzereyim..ve tabi aşk da çözümlediğimi sandığım şeyler arasında..
evet benim için de aşk çok önemliydi..hem de çok..aşksız hayat olmaz sanıyordum..ve hatta sırf bu takıntım yüzünden tüm hayatım nerdeyse yok oluyordu..belki de yok oldu..
tüm bunlardan sonra şu sonuca vardım:aşk var evet ama hem biz biz hem de O insan olmalı ki aşkı var etsin..yani zor ihtimal gerçek bir aşka rastlamak..
aşk deyince aklıma sevgi gelir..madem aşk zor bulunuyor o halde aşkı kovalamak boşuna..yani aşk bana göre sanki kovaladıkça kaçan birşey..oldu ki bir tesadüf eseri rastlarsak ne ala..diyelim ki rastlamadık o halde aşkın öz kardeşi sevgi ile yaşamaya çalışmalıyız ki sevgi kainatın yaradılış nedenidir..aşk kadar önemli yani..ki zaten bazen bu ikisini brbirinden ayırmak güçtür..
aşk sanırım sevginin daha güçlü hali..hatta sevginin efsunlu hali..yani aşk büyülü biraz..belki de bu yüzden bu kadar revaçta olmuş yüzyıllar boyu..ama kötü tarafıda var..dedimya aşk büyülü..ve bu büyüde insanı yok edebilen birşeyler var..
[quote="ruhtless"]ayrıca lotus senin için aşk artık ne ifade ediyo bilmiyorum amabenim için harşeydi...
bir sene öncesine kadar iki defa aşık oldum ve bundan da utanç duyuyorum çünkü bu benim için bir utançtı ikinci birincisi için bir vefasızlığı temsil ediyorduher ne kadar ikisine de söyleyemesem bile... sonra yine oldu kahretsin yine oldu aynı şey... sonra mı vicdanımla sevgim arasında ezilerek bu sefer açıldım... bu seferde reddedildim... ama bana ağır gelen reddedilmek değildi... artık bunu haketmiyormuyum fikriydi... ve hla daunutamadığım iin nerdeyse hayatımın her saniyesi acı çekiyorum... hemde çok iğrenç bi acı... yerimde olsan ne yapardın kardeşim aşkdan mı nefret ederdin kendinden mi?[/quote]
Ben çok yaşlandım artık..yani hayatın anlamını neredeyse anlamak üzereyim..ve tabi aşk da çözümlediğimi sandığım şeyler arasında..
evet benim için de aşk çok önemliydi..hem de çok..aşksız hayat olmaz sanıyordum..ve hatta sırf bu takıntım yüzünden tüm hayatım nerdeyse yok oluyordu..belki de yok oldu..
tüm bunlardan sonra şu sonuca vardım:aşk var evet ama hem biz biz hem de O insan olmalı ki aşkı var etsin..yani zor ihtimal gerçek bir aşka rastlamak..
aşk deyince aklıma sevgi gelir..madem aşk zor bulunuyor o halde aşkı kovalamak boşuna..yani aşk bana göre sanki kovaladıkça kaçan birşey..oldu ki bir tesadüf eseri rastlarsak ne ala..diyelim ki rastlamadık o halde aşkın öz kardeşi sevgi ile yaşamaya çalışmalıyız ki sevgi kainatın yaradılış nedenidir..aşk kadar önemli yani..ki zaten bazen bu ikisini brbirinden ayırmak güçtür..
aşk sanırım sevginin daha güçlü hali..hatta sevginin efsunlu hali..yani aşk büyülü biraz..belki de bu yüzden bu kadar revaçta olmuş yüzyıllar boyu..ama kötü tarafıda var..dedimya aşk büyülü..ve bu büyüde insanı yok edebilen birşeyler var..