gönderen EffEndY » Çrş 21 Mar, 22:59
Oğlağın temsil ettiği manevi organımızın insan ruhundaki yeri, Arapça bir kelime olan “akl”ın manasına çok uygundur. Biz bugün aklı zihinsel faaliyetlerimizi yürüttüğümüz organımız olarak tanımaktayız ama aslında akıl kelimesinin kökü, davranışlarını kısıtlamak üzere “devenin dizini bağlamaktan” gelir. Eskiler aklı, kişinin hazlarını ve arzularını kısıtladığı sorumluluk duygusuyla eş tutmuşlardır. Eski felsefede akıl, irade gücü manasında alınmıştır ve tabiatın zıddıdır. Tabiat(yani beden ve ona ait duyumlar, nefsi hayvani) isteklerini arsızca isterken, Oğlağın temsil ettiği sorumluluk duygusu onları toplum ve mantık kurallarına göre kısıtlar.
Beyin üzerine araştırmalar yapan bilim adamları, önceleri ne işe yaradığını anlayamadıkları bir merkezi fark ettiler. Beynin ön kısmında bulunan bu merkezin görevi, bir kaza sonucu beyninin bu kısmı hasara uğramış bir kişi sayesinde anlaşıldı. Bu şahıs daha önce son derece normal ve dengeli biri olmasına rağmen, beyninin bu kısmı hasar gördükten sonra çok garip davranmaya başlamıştı. Toplum içinde utanılacak davranışları serbestçe yapıyor, hatta tuvalet ihtiyacını giderirken bile hiç sıkılmıyordu. Utanma duygusunun sadece toplum baskısıyla sonradan oluşan bir kısıtlama mekanizması zanneden ruh bilimciler, insan beyninde hususi bir utanma merkezi bulduklarına şaşırmışlardı.
Utanma ve bunun saikiyle kendine hakim olma; insanı ilkel davranışlardan kurtarıp güzelleştiren üstün bir duygudur. Bu duygu olmasa insan her çirkinliği yapar, hayvanlaşır. Hatta insanın aklı ve gücü hayvandan daha yüksek olduğu için, ayette bildirildiği gibi “davranış bakımından hayvandan daha sapık” hale gelir. Bu yüzden Freud’un içgüdüleri normal, onları kısıtlamayı ve disipline etmeyi anormal saydığı anlayışın sonucu olan hedonist ve hayasız toplumun durumu, bugün bütün aklı başında insanları kara kara düşündürmektedir. Kişinin kendini kısıtlaması; kontrol etmesinin ilk basamağıdır ve elzemdir.
İslam dini bütün ilahi dinler gibi arzuları kısıtlamayı tavsiye etmiştir. Hatta rabbimiz müminin kendisine hakim olmaya alışması için orucu emretmiş, Peygamberimiz de “Oruç sabrın yarısıdır.” buyurmuştur. Arzularını kısıtlayarak disipline edebilen kişiler, kendilerine gerçek manada hakim olabilirler. Bu ise kişiyi birçok sıkıntıdan kurtaracak ve birçok nimete eriştirecek olgunluğun anahtarıdır.
Oğlak burcu, bedende kısıtlama manasına uygun olarak daralma, azalma ve küçülme türünden rahatsızlıkları işaret eder. Damarların daralması, bazı salgıların azalması, bazı organların zayıf ve güdük kalması gibi rahatsızlıklar, Oğlakta bulunan sıkıntılı durumun işaret ettiği olgunlaştırıcı imtihanların konusunu teşkil eder.
Oğlak burcu genel olarak boy kısalığı, zayıflık ve ufak tefeklik manasına gelir. Eskiden vücut biçimiyle mizaçlar arasında ilgi kuran ilim adamları, boy kısalığını, kurnazlık, akıllılık ve yöneticilik işareti sayarlardı. Bazı kişilerde bu durum geçerli olabilmektedir.
Oğlağın temsil ettiği manevi organımızın insan ruhundaki yeri, Arapça bir kelime olan “akl”ın manasına çok uygundur. Biz bugün aklı zihinsel faaliyetlerimizi yürüttüğümüz organımız olarak tanımaktayız ama aslında akıl kelimesinin kökü, davranışlarını kısıtlamak üzere “devenin dizini bağlamaktan” gelir. Eskiler aklı, kişinin hazlarını ve arzularını kısıtladığı sorumluluk duygusuyla eş tutmuşlardır. Eski felsefede akıl, irade gücü manasında alınmıştır ve tabiatın zıddıdır. Tabiat(yani beden ve ona ait duyumlar, nefsi hayvani) isteklerini arsızca isterken, Oğlağın temsil ettiği sorumluluk duygusu onları toplum ve mantık kurallarına göre kısıtlar.
Beyin üzerine araştırmalar yapan bilim adamları, önceleri ne işe yaradığını anlayamadıkları bir merkezi fark ettiler. Beynin ön kısmında bulunan bu merkezin görevi, bir kaza sonucu beyninin bu kısmı hasara uğramış bir kişi sayesinde anlaşıldı. Bu şahıs daha önce son derece normal ve dengeli biri olmasına rağmen, beyninin bu kısmı hasar gördükten sonra çok garip davranmaya başlamıştı. Toplum içinde utanılacak davranışları serbestçe yapıyor, hatta tuvalet ihtiyacını giderirken bile hiç sıkılmıyordu. Utanma duygusunun sadece toplum baskısıyla sonradan oluşan bir kısıtlama mekanizması zanneden ruh bilimciler, insan beyninde hususi bir utanma merkezi bulduklarına şaşırmışlardı.
Utanma ve bunun saikiyle kendine hakim olma; insanı ilkel davranışlardan kurtarıp güzelleştiren üstün bir duygudur. Bu duygu olmasa insan her çirkinliği yapar, hayvanlaşır. Hatta insanın aklı ve gücü hayvandan daha yüksek olduğu için, ayette bildirildiği gibi “davranış bakımından hayvandan daha sapık” hale gelir. Bu yüzden Freud’un içgüdüleri normal, onları kısıtlamayı ve disipline etmeyi anormal saydığı anlayışın sonucu olan hedonist ve hayasız toplumun durumu, bugün bütün aklı başında insanları kara kara düşündürmektedir. Kişinin kendini kısıtlaması; kontrol etmesinin ilk basamağıdır ve elzemdir.
İslam dini bütün ilahi dinler gibi arzuları kısıtlamayı tavsiye etmiştir. Hatta rabbimiz müminin kendisine hakim olmaya alışması için orucu emretmiş, Peygamberimiz de “Oruç sabrın yarısıdır.” buyurmuştur. Arzularını kısıtlayarak disipline edebilen kişiler, kendilerine gerçek manada hakim olabilirler. Bu ise kişiyi birçok sıkıntıdan kurtaracak ve birçok nimete eriştirecek olgunluğun anahtarıdır.
Oğlak burcu, bedende kısıtlama manasına uygun olarak daralma, azalma ve küçülme türünden rahatsızlıkları işaret eder. Damarların daralması, bazı salgıların azalması, bazı organların zayıf ve güdük kalması gibi rahatsızlıklar, Oğlakta bulunan sıkıntılı durumun işaret ettiği olgunlaştırıcı imtihanların konusunu teşkil eder.
Oğlak burcu genel olarak boy kısalığı, zayıflık ve ufak tefeklik manasına gelir. Eskiden vücut biçimiyle mizaçlar arasında ilgi kuran ilim adamları, boy kısalığını, kurnazlık, akıllılık ve yöneticilik işareti sayarlardı. Bazı kişilerde bu durum geçerli olabilmektedir.